Een column van collega Louise Schat.
Vandaag mocht ik een taalles bijwonen op de asielopvang Druten. In totaal krijgen 30 bewoners van de opvang 2 keer per week een uur taalles onder begeleiding van vrijwilligers.
Vandaag was de vierde les. Men kan al tellen, kleuren benoemen en zij kennen de dagen van de week. Heel indrukwekkend, vooral als je hoort wat een totaal andere klanken hun moedertaal heeft.
De sfeer in de groep is gemoedelijk. Mensen die het sneller oppikken, geven de beurt aan mensen die wat meer moeite moeten doen. Zo helpt iedereen elkaar verder te komen. De taaldocent was super enthousiast en dat zag je terug in de groep. Als hij iemand een compliment gaf, verscheen er direct een lach op het gezicht van de deelnemer.
Voor de deelnemers echt een moment om iets te leren, elkaar te ontmoeten, de gedachten verzetten en de geest actief te houden. Dat maakt deze lessen zo waardevol. Het is fantastisch om zulke bevlogen vrijwilligers aan het werk te zien.