Mijn eerste gedachte over de coronacrisis was: ‘kon ik maar wat meer thuis bij mijn gezin zijn.’ Inmiddels is dit veranderd in: ‘mag ik alsjeblieft weer naar mijn werk!’

Zoals veel gezinnen heeft ook mijn gezin zich aan moeten passen aan de nieuwe situatie. Tijdens de eerste weken waren we vooral op zoek naar een nieuwe structuur. Hoe zorg ik dat mijn kinderen op tijd op blijven staan? Maken ze hun huiswerk wel? Ik heb een zoon van 14 een dochter van 13 en de jongste dochter is vijf. Bijna alle leeftijdscategorieën zijn vertegenwoordigd. De een is niet uit zijn bed te krijgen en de ander staat om 6 uur in de ochtend al te springen naast ons bed. Hoe gaan we dit managen?
Zoals in alle nieuwe situaties is het even zoeken en ervaren wat er wel werkt en wat niet. Bij ons heeft het geholpen om vaste afspraken te maken met de kinderen. Maatwerk voor elk kind.

Zo hebben wij de tijden dat de kinderen naar bed moeten verruimd en staan ze om ’s ochtends om 8.30 uur op en zitten we stipt om 9 uur allemaal aan het ontbijt. We kijken samen wie welk huiswerk heeft en maken per dag een schema. We hebben veel meer pauzes dan op school. Niet alleen gezellig maar ook helpend om de concentratie erin te houden!

Vast moment op de dag is de lunch. Hier ontdekten we een fijne bijkomstigheid van deze crisis. We zitten veel samen aan tafel. Alle tijd om te praten en je kinderen beter te leren kennen.
Na het (t)huiswerk is er natuurlijk vrije tijd. We hebben een moment ingebouwd om samen te bewegen. Onze leus: ‘wij komen helemaal fit uit deze corona-shit!’

Houden we ons altijd aan het schema? Nee, natuurlijk niet! En gelukkig niet. Soms is het gewoon niet haalbaar en dat is ok. De kinderen hebben het soms best lastig in deze periode. Veel thuis, weinig mag. Geen school, weinig buiten en je vrienden niet zin. Alles is anders. Thuis zijn met elkaar moet geen opgave worden. We zijn flexibel en kijken dag voor dag wat haalbaar is met onze kinderen.

En dan zijn mijn vrouw en ik natuurlijk ook gewoon nog aan het thuiswerken. Het voelt alsof je tussen alle activiteiten van de kinderen doorfietst met je eigen werk. Mijn vrouw lukt het beter dan ikzelf. Ik moest zelf ook erg wennen. De eerste weken voelde thuiswerken als een hel. Nu heb ik ook voor mezelf een schema gemaakt, aangepast op de kinderen en wat er die dat ligt. Ook ik heb tijd nodig om te wennen. Ik noem het zeker geen verademing maar het is te doen.

Voor iedereen is deze tijd anders! Iedereen in het gezin ervaart het anders. Mijn tip: maak een dagstructuur en durf deze los te laten als het even niet loopt zoals het moet.

Blijf gezond allemaal!

Frank Thijssen
opbouwwerker en buurtnetwerker